Blokkendoosjes om huisjes meet te bouwen trokken wel een beetje aandacht. Tot we het beste ontdekten: een tekening die op een stuk triplex gekleefd was. En bij hetzelfde pak stak een wipzaagsken. Papa heeft een dag opgeofferd om ons een beetje de knepen te leren. Uren hebben we zitten zagen, maar… nu was het werkelijk zagen.Aanvankelijk hebben we veel zaagskens gebroken, maar stilaan werden we handiger en de volgende Klaasdag kon de Sint gerust enkele nieuwe plannetjes geven. Maar hij moest er wel genoeg zaagskens bij doen.
Maar ook daar ging stilaan de nieuwigheid af, en toen kwam de eerste meccano binnen. Het was bij ons dan een echt atelier met al die vijskens en moeren. ’t Ergst van al was dat die gaatjes niet altijd stonden waar wij ze wilden. Dat was nu eens echt jongensspeelgoed.