Enkele dagen geleden kenden we eens een ernstige elektriciteitspanne, die een ‘eeuwigheid’ (23 minuten) duurde.
Even waardig, er eens over na te denken, hoe het zover is gekomen, en te memoriseren over ‘de tijd van toen’.
Geboren in het begin van de jaren ’20 is het eens plezant na te gaan hoe het er toen aan toe ging. We mogen nu reeds zeggen, dat we het grootste deel van de geweldigste vooruitgang aller tijden hebben beleefd. Wat er nu nog kan volgen is een verfijning en betere spreiding van het ontdekte. Zelfs de striptekenaars en verhaaltjesschrijvers vinden niets nieuws meer uit.
Om aan ons verhaal de nodige uitleg te geven, willen we eens een dagje uit onze jeugdjaren in gedachten herbeleven, vanaf het ontwaken tot het slapengaan.
Voor mijn klein- en achterkleinkinderen zal het zeker een openbaring zijn, zodat zij zouden beseffen in welke weelde ze nu leven. Veronderstel niet dat we het gevoel hadden dat we iets ontbeerden. We hadden al het nodige en leefden in een – voor die tijd – betrekkelijke welstand. Indien we nu zouden leven zoals toen, zouden we aangeduid worden als armoezaaier.
Mijn verhaal beloopt een dagje uit mijn prille kinderleven, met telkens in kader en cursiefsschrift, een korte beschrijving of uitleg over sommige woorden of zinnen. Later … zullen we sommige onderwerpen meer uitbreiden, zoals voeding of kleding, speeltuig en alles wat het leven mooier en aangenamer maakt.
Indien ik over geen foto beschik, zal ik soms trachten met een schets of een plannetje mijn uitleg wat levendiger voor te stellen.
Als ik spreek van ‘ ’t stad ‘ (onzijdig) dan is de betekenis in Geraardsbergen : de stad als gebouwengroep, bevolking.
Spreek ik van ‘ de stad ‘ dan betekent dit de administratie zoals politie, gemeentebestuur, enz .
Het kan voorkomen dat ik wel eens van de hak op de tak spring, maar dat gaat bij het verhalen ook zo. Men heeft zoveel tegelijk te vertellen…
De personages in de anekdotes zijn fictief en dienen alleen om de sfeer natuurlijker te laten overkomen.
Em. De Cooman