DE ELEKTRISCHE WASMACHINE
Zolang we geen elektriek hadden, kon men maar dromen, en horen vertellen van de elektrische wasmachine. Toen we in 1927 eindelijk stroom hadden, was een van de eerste aankopen, een wasmachine. Met zijn houten kuip had ze dezelfde nadelen van de gewone houten kuip, maar ze werd snel opgevolgd door een koperen kuip. Later werden ze ook voorzien van een vuur voor kolen of hout. Van toen af, was niet alleen het wassen veel gemakkelijker, ook het vermoeiende droogwringen werd gemakkelijker, want er stond een wringer opgemonteerd. De gekookte was werd rechtstreeks in de machine gesleept over een houten brug vanuit de douche. En na zijn twintig minuten draaien was alles klaar. Met een stok, werden dan stuk voor stuk met den hendel door de wringer gedraaid. Het water gutste eruit en als het niet meer te warm was, kon men het zelfs in zijn plooi vouwen. Het was een van de mooiste ontwikkelingen, die we hebben meegemaakt. Later heeft papa de wringer vervangen door de essoreuse. (elektrische droogzwierder).
ELEKTRISCH STRIJKIJZER
En korte tijd later werd ook het elektrische strijkijzer een zeer gewaardeerde uitvinding.
Jaren heeft dat strijkijzer dienst gedaan. Verschillende keren werd het snoer vervangen, want den elektrieken draad kwam bloot uit zijn katoenen weefsel.
Mama had grote schrik van die draad en er moest direct een nieuwe meekomen vanuit ’t stad. Er waren toen nog niet zoveel elektriek winkels.
Zelfs de weerstand is eens vernieuwd, maar dat had bijna zoveel gekost als een nieuw ijzer. De gewone ijzers werden stilaan verhuisd naar een hank in de kelder. Ze zijn later geheel beroest bij de voddenman beland.