Regule, ĉiutage, oni rondiris kun polvoviŝtuko, kiu estis eluzita ĉemizeto aŭ alia peco el flanelo. En la malgranda kuirejo, ĉio alirebla de panjo estis prifrotata. La murbretoj kun ĉiaj potoj kaj patoj devis atendi ĝis sabato, la puriga tago.
Ĉiun antaŭtagmezon, kiam la knaboj estis en la lernejo, aŭ kiam ili ankoraŭ dormis dum la ferioj, la balailo estis uzata. Kiam pluvantis aŭ pluvintis, la plankoviŝtuko estis utiligata. En sitelo da varma akvo oni miksis iom da bruna sapo. En ĝi la dika blanka plankoviŝtuko kun sia trikolora bendo estis trempata kaj iom eltordata. Oni pasigis ĝin sur la tutan surfacon, sed frotadis sur la plej malpuraj lokoj, ĝis ĉiu malpuraĵo malaperis. En alia sitelo estis malvarma akvo kun iom pli malnova plankoviŝtuko. Tiu duone malseka estis metita sur eluzita broso por viŝi la plankon. Fine la planko estis ĝisfunde purigata per bone ellavita kaj eltordita plankoviŝtuko permane frotata por plej bone povi atingi ĉiun anguleton. La plankoj en la kuirejoj konsistis el ceramikaj kaheloj. Ili estis facile bonteneblaj sed tiu en la lavejo konsistis el bluaj brikoj kaj devis esti pli ofte purigata. Estis ankaŭ tiu lasta, kiu estis plej multe malpurigata.
Plaĉis al nia Fani eliri kaj eniri la domon plurfoje en horo. Kiam koko venis tro proksime al la krado, Fani ja devis plenumi sian hejmhundan taskon forpelante ĝin, sendepende de la fakto, ĉu pluvis aŭ ne. Poste ĝi reeniris la domon, provis per forta skuado sekigi sin kaj venis al panjo, por ke ŝi sekfrotu ĝin per mantuko. Tion ĝi ja povis ripeti plurajn fojojn, ĝis la pordo estis fermata kaj ŝlosata. Ĉe pluvo la katoj elektis la vitrodomon por sia promeneto, ĉar ili malŝatis akvon. Se guto da akvo falintis sur ilin, ili forlekadis kaj forfrotadis ĝin dum horoj en sia kutima loko sub la vito sur tabakmato (la pakaĵo de importita tabako).
Onidire oni bone kreskas pro akvo. Kiam pluvis, estis ja tiom pli amuze ludi esktere aŭ sub la ŝtuparo. En la vitrodomo ni ja ĉiam aŭdis avertojn “Atentu pri ĉi tio” aŭ “Atenton pro tio”. Ju pli multaj knaboj kune ludas, des pli ofte okazas, ke iu el ili misfaras ion. Ĉe pluvema vetero ĉiuj infanoj ja estas iom pli moviĝemaj.